متن کامل نوحه مظلوم حسین جانم[نزار القطری]

قسماً بالله داحی  الأرض خلاق السماوات وبما جاء به جبریل من وحیاً وآیات

أُنادی بکرامة ؛ إلى یوم القیامة ، سأذوق الموت بالعز ولا للذُلِ هیهات

اگر از خنجر خونریز ؛ لب تشنه ببرند سرم را

اگراز تیغ شکافند ؛ در این عرصه خونین جگرم را

اگر از تیر سه شعبه ؛ بدهند آب عوض شیر ؛ گل نو ثمرم را

اگر از داغ برادر ؛ شکند خصم ستمگر ، کمرم را

قتیل العبرات ؛ أسیر الکربات

أوهل تُکتَبُ أحزانیه فی الطف بحبر ودوات

أبداً فالحزنُ لا یُکتـَبـوا إلا بالدموع الجاریات

اگر از چهار طرف ؛ خصم زند بر جگرم تیر

اگر آید به سرو کتف و تنم ؛ ضربت شمشیر

اگر از سنگ شود ؛ غرق به خون روی منیرم

اگر آتش عوض آب ؛ دهد خصم شریرم

اگر از داغ پسر سوزم و ؛ صد بار بمیرم

ظلمونی ؛ قتلونی ؛ وتناسو من أنا

صارت الآلام فی أرض الأسالی وطنا

کُل ما مرَ على الکوّن مِن الأحزانیَ قد مرَّ هُنا

بخدایی که مرا خواسته با پیکرصد چاک ببیند

به تنم زخم دو صد نیزه وشمشیر نشیند

به ستمگرندهم دستم و ذلت نپذیرم

اگر آرند به جنگم همهٔ اهل زمین را و سما را

مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم

منم و عهد الستم

نگسستم نه شکستم بخدا غیر خدا را نپرستم

بخدا من پسر شیر خدا و پسر فاطمه هستم

عربیونً علوینً قُرَشیُـنّ شجری ؛ أُحدیون بدریونّ فاطمیونّ قَمری

همه ی دار و ندارم ؛ همه هفتاد و دو یارم ؛ به فداى ره جانان

منم و سرخى رویم ؛ منم و خون گلویم ؛ منم و حنجره عطشان

منم و داغ جوانان ؛ منم و خاک بیابان ؛ منم و سم ستوران

أنا للهادی حبیبونّ ؛ وفی الطَّف غریبونّ

وسلیبونّ وتریبونّ وعجیبونّ أن أذوق الموت ضامی

فمن عنی یحامی وشیبی لا خضیبوا

منو رگهای بریده منم و قلب دریده

منم و طفل صغیرم منم و کودکُ شیرم

منم ودخت اسیرم منم و حی قدیرم

أوهُلّ یعبدُ ربّ الکوّن فَوقَ الأرض مثلی ؛ فأنا المحرابُ مَن جاءَ بهِ السیفُ یُصلی

لِما یُقتَلوا طفلی و تُسبا کُل أهلی ؛ لِِما یُقطَعوا نحری و لِما أُقتلوا ذامی و بجنبی ماءُ نهری

منم و زخم فراوان منم و آیه قرآن

منم و زخم زبانها منم وتیغ سنان ها

همه آیید و ببینید مقام وشرفُ عزت مارا

مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم

وهنا الکُل یرا ؛ ما بی حالی قد جرا ؛

أویرضىَ المصّطفى خیر الورى ؛ أی مرسومٍ حسیناٍ أغفرا

بخدا و برسول به علی ابن ابیطالب وزهراى بتول

وشقیق المجتبى فحلِ الفحول ؛ لا أخی کیف بهِ  ؛ إن راء الخیّل على صدر تجوّل

به هفتاد و دو یارم به حبیبم به زهیرم به طُرِمّاح و به جُون و وهب پاک سرشتم

بجلال و شرف عابس وعباس به عثمان و به جعفر

به شهیدان عقیل و به خلوص دل عبد الله و قاسم

به علی اکبر و داغش به علی اصغر و خونش

یلطمُ البدر على الصدرُحزیناً بالیدین

ودموعّ منه تجری کاللجین. وینادی بحدادی

وهو مکسور الفؤادی یا عمادی یا مرادی یا حبیبی یا حسین

مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم

به گل یاس مدینه به رقیه به سَکینه

به دل سوخته ی زینب کبری و دو فرزند شهیدش

به لب تشنه اطفال صغیرم به تن خسته سجاد عزیزم

من از این قوم ستمگر نگریزم نکنم بیعت و با خصم ستمگر بستیزم

سر من بر سرنی راه خدا گوید، با دوست سخن گوید

گردد هدف سنگ خورد چون نبینم بخدا غیر خدا را

مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم

بنبیاً عربیاً ورسولًٍ مدنی وأخیه أسد الله المسمی بعلی، و بزهراء بتولٍ

و به أم ٍولدتها و بسبطیه و شبلیه هما نجل زکی

و بسجاد و بالباقرِ والصادقِ حقا و بموسى و علیاٍ وتقیاٍ ونقی.

وبذلعسکر والحجتةّ القائمِ بالحق الذی یضربُ بالسیف لحکماٍ أزلی

بمحمد ومحمد بعلیاٍ وعلی

مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم

نوشته حسین یوسفی محرم ۹۶[نظر دهید]

متن نوحه کامل عربی،فارسی انا مظلوم حسین[نزار القطری]

ا ی ز صولت لا فتی الا علی در شأن تو ‎می برد شمر از سرت معجر، فکیف تصبحون آل بو سفیان به عزت، فی بیوت آمنین؛ آل ما دور از وطن، یا لیت قومی یعلمون؛ انعم الله علینا برسول مدنی؛ هو جدی، و ابی و واسط الکون علی؛ خیرة الله من الخلق أبی؛ بعد جدی، فأنا ابن الخیرتین؛ فضة قد خلصت من ذهب؛ فأنا الفضه و ابن الذهبین؛ ذهب ٌمن ذهب ٍ فی ذهب و لجینٌ فی لجین ٍ فی لجین أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین لم یا قوم تریدون ببغی و فساد؟؛ لم تسعون بقتلی بلجاج و عناد؟ لیس والله سوانا خلف بعد النبی؛ فرض الله علی طاعتنا کل عباد؛ أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین عجبا وا عجبا امت کفار که یک سر چشم پوشیده ز حق نمک آل پیمبر و ستجزون من الله اذا قام قیامة؛ أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین عجبا وا عجبا امت کفار که یک سر چشم پوشیده ز حق نمک آل پیمبر همه در ریختن خون من آن بی کس و یاور شده آماده و بگرفته به کف نیزه و خنجر و ستجزون من الله اذا قام قیامة؛ لم یا قوم تریدون ببغی و فساد؟؛ لم تسعون بقتلی بلجاج و عناد؟؛ لیس والله سوأنا خلف بعد النبی؛ فرض الله علی طاعتنا کل عباد؛ أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین من له جد کجدی فی الوری؛ او کشیخی؟ فأنا ابن العلمین؛ فاطمه الزهرا امی، و ابی؛ قاصم الکفر ببدر و حنین؛ عبدالله غلاما یافعا؛ و قریش یعبدون الوثنین؛ یعبدون اللات و العزی معا؛ و علی کان صلی القبلتین؛ فأبی شمس، امی قمر؛ فأنا الکوکب و ابن القمرین؛ أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین چیست تقصیر من ای قوم که امروز جهانی شده آماده به قتلم همه با تیغ و سنانی؟ در شما نیست ز اسلام نه نامی و نشانی أنا عطشان و قد اُحرق نطقی و لسانی؛ أنا ظمئان و قد احرق قلبی و فوادی؛ أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین زیر خنجر شه لب تشنه حسین گفت تو ای شمر ستمکار تو ای ملحد مکار تو ای کافر غدار اگر من نشناسی، بگویم بشناسی حسینم، ضیاء القمرینم، قتیل الودجینم؛ امام الحرمینم، أنا الفضة وابن الذهبینم؛ أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین منم شهپر جبریل منم آیه تطهیر‎ منم نخله خوبان منم زاده زهرا منم عرش و منم فرش منم کرسی و لوح و قلم و باعث ایجاد دو عالم أنا مظلوم حسین أنا محروم حسین جگر بند رسولم نگهبان عقولم ولی نخل برومند زهرای بتولم انا مظلوم حسین انا محروم حسین که خداوند تبارک و تعالی به منایات منزه و مبری به تورات و انجیل و زبور وصحف جمله ی فرقان چه عمی و چه یس اذا جاء وحم به تکریم و به تعظیم من و مادر و جد و پدر و عم و برادر شما رحم نکردید به من راه ببستید دلم را بشکستید انا مظلوم حسین انا محروم حسین به در آمد پسر سعد لعین بانگ به لشگر زد و گفتا که این تازه جوان کیست اگر احمد ثانیست کفن پوش چنین چیست اگر حیدر کرار بود وای بر اشرار اگر حمزه بود وای بر کفار گمانم که بود جعفر طیار صدا داد و یکی گفت که این تازه گل باغ امام است بودا شمع شبستان رسول عربی سرو گلستان حسین است که با شیون و شین است علی اکبر زار است که بر ناقه سوار است زجگر نعره کشیـــده که انا بن المصطفی سید اکبر علی شاه غضنفر قاتل قوم ستمگر انا مظلوم حسین انا محروم حسین

نوشته حسین یوسفی محرم ۹۶[هیئت قمر بنی هاشم روستای نزک]

نوحه واحد استان هرمزگان

متن نوحه های واحد استان هرمزگان

انواع واحد و نوحه محلی

 

جوان رشیدم ، نهال امیدم، زتودل بریدم، رودرودم علی جان

مه اسمانی، بده پس امانی، بمان یک زمانی، رودرودم علی جان

جوان عزیزم،خاک برسربریزم ، چه سیل اشک ریزم، رودرودم علی جان

تو بر زین نشستی،قدم را شکستی، زمن چشم بستی ،رودرودم علی جان

فلک زد زریشه ،نهالم به تیشه ، کنم صبروپیشه،رودرودم علی جان

گل احمر من،زجان بهتر من،علی اکبرمن ،رودرودم علی جان

دو چشمم پر از خون ،بمانندمجون،نهم سر به هامون ،رودرودم علی جان

عجب حجله ببستم ،زغم تو بترسم،به مرگت نشستم ،رودرودم علی جان

زمانه جفا کرد،تو دیدی چها کرد،مرا از تو جدا کرد،رودرودم علی جان

گل ارغوانی ،پس از تو جهانی،نباشدزمانی،رودرودم علی جان

[ حسین یوسفی محرم ۹۶

---

 

چون حر نام آور در کربلا آمد                                 از بهر جانبازی آن با وفا آمد

صبح عاشورا چه خور از افق شرق دمید                    روبرو گشت به یاران حسین قوم یزید

بود در لشکر بن سعد دلیری زعرب                          نام او حر بود و حر ریاحی نسب

حر بگفتا به عمر حال تو را چیست خیال                    با حسین ابن علی صلح کنی یا که جدال

زاده سعد بگفتا که چنان جنگ کنم                         که زخون شهدا روی زمین رنگ کنم

ظاهراً گشته روان تا که فرس آب دهد                       باطنا تسلیه بر زینب بی تاب دهد

مرتعش شد بدنش بید صف می لرزید                        پس منادی سخنی گفتا و پاسخ بشنید

همچو تو مرد دلیری نبود در نظرم                            اینقدر خوف چه باشد که به تو می نگرم

حر بگفتا زکسم نیست در این معرکه باک                   زهره شیر ژیان را به نزدم شده چاک

عقل و نفسم به من امروز جدالی دارند                       هر یکی طرفه خیالی و مقالی دارند

نفس گوید که بنه روی به دربار یزید                         عقل گوید که بنه نام خودت حر شهید

نفس گوید که یزید منصب و مالت بدهد                     عقل گوید که حسین جنت وطوبی بدهد

نفس گوید که شوی در بر اعدا مقتول                        عقل گوید که نما یاری فرزند رسول

نفس گوید که جهان روز بود شب بهشت                    عقل گوید که همین روز بود ثانی و زشت

نفس گوید که مگر جان به تنت ارزان است                عقل گوید که همین شیوه سرمستان است

نفس را کشتم و از عقل پذیرفتم راز                         می کنم جان بفدای تو شهنشاه حجاز

این بگفت و بسوی سرور دین روی نهاد                      به تضرع به سم مرکب آن شاه افتاد

کی شه کون و مکان جن و بشر التوبه                        رو سیاهم زگناهم بگذار التوبه

من شما را به صف کرببلا آوردم                               بلبلان حرمت را به نوا آوردم

خواهم امروز که من ناصر و یاور باشم                         بیشتر از همه قربانی اکبر باشم

گفت از مهر جوابش پسر پیغمبر                               آفرین برتو بود ای حر نیکو منظر

سیدا نوحه بس است غم مخور از روز معاد                  که آه تو شور و نوا بر دل و جانم افتاد

محرم ۹۶ هیئت قمر بنی هاشم نزک

---

 

انا حسین غریبم                           انا حسین شهیدم

گهی زنم دم به نیزه                      گهی کنم ریزه ریزه

فلک بریدو لباس                         عزا به قامت زینب

یقین من که نیامد                       زنی به طاقت زینب

رسیدو با دل خونین                      به قتل گاه برادر

بگفت و جان برادر                       بودی تو عزت زینب

خطاب و کرد به آن جسم              چاک چاک عزیزش

بگفت و جان برادر                       بودی تو عزت زینب

رسیده وقت اسیری                      بسوی کوفه و شام

زجا ی و خیز و برادر                    بکن حمایت زینب

فلک بریدو لباس                        عزا به قامت زینب

یقین من که نیامد                      زنی به طاقت زینب   

زبعد فاطمه در شان                     وقدر وصبرو نیامد

زنی به حوصله و                        لیاقت زینب

محرم ۹۶ مسجد علی ابن ابیطالب روستای نزک

---

زینب چرا ننالد                           از بی پناهی تو

شاهی و کم سپاهی                      قربان شاهی تو

روزی که عرض کردم                   ای شاه بی قرینه

از شام و کوفه برگرد                    بنشین تو در مدینه

بنشین تودر مدینه                     امروز دل ندارم

امروز دل ندارم                         روزی مرا دلی بود

اندر مدینه ما را                         جایی منزلی بود

بگذار تا بگریم                          چون ابر نو بهاران

که از سنگ و ناله خیزد              وقت وداع یاران

من گفتم ای برادر                     کوفی وفا ندارد

با حسرت تو عاقل                     خیر از جفا ندارد

آئید تا بگرییم                          چون ابر نو بهاران

که از سنگ و ناله خیزد              وقت وداع یاران

خواهر کنم وداعت                    رو در سفر گذارم

اطفال خردسالان                      به دست کی سپارم

امشب که ما اسیریم                  هیچ کس به بر نداریم

غیر از امام بیمار                      مولا دیگر نداریم

با ساربان بگوئید                   احوال اشک چشمم

تا بر بصر ببندد                     محمل به روزگارم

حسین یوسفی هیئت قمر بنی هاشم

---

آیم به قتلگه که پیدا کنم تو را                                  امشب وداع  آخر فردا کنم تو را

جویم تو را قدم  به  قدم بین کشتگان                         با شوق و اضطراب و تمنا کنم تو را

در حیرتم که از که بجویم نشان تو                             نی سر نه پیرهن  ز چه پیدا کنم تو را

ریزم به حلق تشنه ی تو اشک چشم خویش                  سیراب تا که ای گل احمر کنم تو را

دشمن نداد و آب ت اگر غم مخور ای حسین                 سیراب تا که ای گل احمر کنم تو را

ای آنکه داغ  ها   جگر سوز و دیده ای                         اکنون به اشک دیده مداوا کنم تو را

شمع تو گشته ام تا که بسوزم برای تو                         از عشق خویش قبله دلها کنم تو را

هر جا روم نوای عزایت به پا کنم                                ماتم سرا سرا سر دنیا کنم تو را

خون خداست و خون تو پامان و کی شود                     در شام و کوفه محکمه بر پا کنم تو را

محرم ۹۶

---

صبحدم یک دم مدم

 

صبحدم یک دم مدم یک امشب از بهر خدا              تا حسین کشته نگردد در زمین کربلا

صبحدم فرداحسین بی یارویاور میشود                  بی برادربی پسر بی عون و جعفر می شود

صبحدم اخر تو شرم از روی پیغنبر نما                یا که خود اندیشه از خالق اکبر نما

صبحدم فردا شود اکبر به خون خود طپان             مادرش لیلا ز داغش میشود بر سر زنان

صبحدم فردا شود قاسم شهید اشقیا                      حجله گاهش میشود  در این زمان ماتم سرا

صبحدم فردا خورد تیر جفا بر حنجرش               شهر بانو می شود خاک مصیبت بر سرش

صبحدم فردا شود دست علمدارش جدا                می شود نعشش ز کین پامال سم اسب ها

صبحدم فردا شود زینب اسیر و بی حجاب           عابدینش غل بگردن دست بسته با طناب

صبحدم فردا سکینه بر سر نعش حسین               می خورد سیلی ز شمر و می نماید شور وشین

صبحدم فردا شود لیلای محزون بی پسر             می زند بهر جوانش دست غم هر دم به سر

صبحدم فردا زند از کوه پر خون افتاب              شمر بنماید ز بهر کشتنش از کین شتاب

صبحدم فردا شود راس حسین از تن جدا             می نماید از ره کین بر فراز نیزها

صبحدم فردا کند زینب فغان و شورو شین           هر زمان بر سر زند گوید برادر جان حسین

صبحدم فردا امیرالمومنین گیرد عزا                  بهر فرزدش حسین گردن کند شال عزا

صبحدم شرمی بدار وسر مزن از کوهسار           بی حسین زینب نگردد خوار وزار روزگار

صبحدم شرمی بدار تویکدم از بهرخدا                جامه ی ماتم بپوش اندر زمین کربلا

امشبی بیرون نیا سر از گریبان حجاب               یکدمی بهر خدا نور طلوعت را متاب

چون شفق کن گریه تا چشمت شود چون مه سفید   چون فلک در خون غم بنشین و با ما اشک بریز

 نیل کن در بر فلک تا گریه آید از ملک             از مصیبت بر سماء تولرزه افکن تا سمک

یکه و تنها حسینت در میان لشکر است              ذوالفقارت را بگو تا کی نمی بندی کمر

روز عاشورا رسید وصبح و پیراهن درید          شاه مظلومان سوار و دل ز خوارها برید

یا حسین از ذوالجناح پا دربیاور از رکاب          مهلتی ده تا نگردد خانه ی ایمان خراب

صبر کن امشب سراز کوه افق بیرون میار         امشبی سرپوش رابرشمع پر نورش گذار

محرم ۹۶

---

لیلا سرت سلامت

 

 

لیلا سرت سلامت                       شد پاره پاره اکبر       

از دست قوم عدوان                     و از ضر ب تیغ و خنجر

رخت سیه به بر کن                     خاک عزا  به سر کن

از  آه جان گدازت                      عالم تو نوحه گر کن

ای خواهر پریشان                      ای زینب حزینم

مگذار و ام لیلا                          از غم زند به سینه

او را ببر به خیمه                       با کود کان سراسر

قدم زغم کمان شد                      ای خواهر حزینم

مانند اکبر من                           کس در جهان ندیده

از داغ او کبابم                         تا صبح روز محشر       

زحمت بسی کشیدی                   خیر از علی ندیدی

بودت به دل امیدی                    چون که پسر نداری

گشتی تو همچو مجنون               ترسم به کوه محشر

ای مادر مقدر                         تا صبح روز محشر      

از داغ روی اکبر                    جز ء چشم تر ندار ی

لیلا سرت سلامت                   شد پاره پاره اکبر

از دست قوم عدوان                 و از ضرب تیغ و خنجر

رخت سیه به ببر کن                خاک عزا به سر کن

از دست قوم عدوان                 عالم تو نوحه گر کن

تا به دل دارم بسی                   شوق دیدار روی  علی

شب ندارم یا حسین                  از غم مرگ علی

لیلا سرت سلامت                   دیگر پسر نداری

شد پاره پاره اکبر                   گویا خبر نداری

حسین یوسفی محرم۹۶

---

ای شه غرقه به خون

 

  

 

ای شه غرقه به خون من به فدای سر تو               جان مادر به فدای تووچشم تر تو

جای مهمان نشنیده است کسی کنج تنور                مطبخ خولی دون گشته چرا به بستر تو

از پی دیدنت ای شه زگلستان بهشت                    تا تنورآمده با آه و افغان مادر تو

آخر ای خسرو مظلوم گناه تو چه بود                  که لب تشنه بریدن سر از پیکر تو

ساربان کرده جدا دست تو ای دست خدا               به چه انگشت برید از پی انگشترتو

سرت اینجا و تن پاک تو در کرببلا                   به سرت گریه کنم یا به تن اطهر تو

ای شه تشنه چرا بیکس و تنها شده ای                گو چه شد قاسم داماد و علی اکبر تو

گیسوانی که زده شانه بصد ناز ونیاز                 غرقه خون کرده چرا قاتل بد اختر تو

من که بهتر تو اینگونه پریشان شده ام                وای بر حال خواهر غم پرور تو

ای دریغا که شدی کشته و باشد به وطن             چشم در راه توصغرای حزین،دخترتو

به سوی ذاکر محزون نظری کن ای شه             هست این غمزده اولاد تو و نوکر تو

[ محرم ۹۶ مسجد علی ابن ابیطالب(ع)روستای نزک[رودان]