نوحه واحد استان هرمزگان
متن نوحه های واحد استان هرمزگان
انواع واحد و نوحه محلی
انواع واحد و نوحه محلی
جوان رشیدم ، نهال امیدم، زتودل بریدم، رودرودم علی جان
مه اسمانی، بده پس امانی، بمان یک زمانی، رودرودم علی جان
جوان عزیزم،خاک برسربریزم ، چه سیل اشک ریزم، رودرودم علی جان
تو بر زین نشستی،قدم را شکستی، زمن چشم بستی ،رودرودم علی جان
فلک زد زریشه ،نهالم به تیشه ، کنم صبروپیشه،رودرودم علی جان
گل احمر من،زجان بهتر من،علی اکبرمن ،رودرودم علی جان
دو چشمم پر از خون ،بمانندمجون،نهم سر به هامون ،رودرودم علی جان
عجب حجله ببستم ،زغم تو بترسم،به مرگت نشستم ،رودرودم علی جان
زمانه جفا کرد،تو دیدی چها کرد،مرا از تو جدا کرد،رودرودم علی جان
گل ارغوانی ،پس از تو جهانی،نباشدزمانی،رودرودم علی جان
[ حسین یوسفی محرم ۹۶
جوان رشیدم ، نهال امیدم، زتودل بریدم، رودرودم علی جان
مه اسمانی، بده پس امانی، بمان یک زمانی، رودرودم علی جان
جوان عزیزم،خاک برسربریزم ، چه سیل اشک ریزم، رودرودم علی جان
تو بر زین نشستی،قدم را شکستی، زمن چشم بستی ،رودرودم علی جان
فلک زد زریشه ،نهالم به تیشه ، کنم صبروپیشه،رودرودم علی جان
گل احمر من،زجان بهتر من،علی اکبرمن ،رودرودم علی جان
دو چشمم پر از خون ،بمانندمجون،نهم سر به هامون ،رودرودم علی جان
عجب حجله ببستم ،زغم تو بترسم،به مرگت نشستم ،رودرودم علی جان
زمانه جفا کرد،تو دیدی چها کرد،مرا از تو جدا کرد،رودرودم علی جان
گل ارغوانی ،پس از تو جهانی،نباشدزمانی،رودرودم علی جان
چون حر نام آور در کربلا آمد از بهر جانبازی آن با وفا آمد
صبح عاشورا چه خور از افق شرق دمید روبرو گشت به یاران حسین قوم یزید
بود در لشکر بن سعد دلیری زعرب نام او حر بود و حر ریاحی نسب
حر بگفتا به عمر حال تو را چیست خیال با حسین ابن علی صلح کنی یا که جدال
زاده سعد بگفتا که چنان جنگ کنم که زخون شهدا روی زمین رنگ کنم
ظاهراً گشته روان تا که فرس آب دهد باطنا تسلیه بر زینب بی تاب دهد
مرتعش شد بدنش بید صف می لرزید پس منادی سخنی گفتا و پاسخ بشنید
همچو تو مرد دلیری نبود در نظرم اینقدر خوف چه باشد که به تو می نگرم
حر بگفتا زکسم نیست در این معرکه باک زهره شیر ژیان را به نزدم شده چاک
عقل و نفسم به من امروز جدالی دارند هر یکی طرفه خیالی و مقالی دارند
نفس گوید که بنه روی به دربار یزید عقل گوید که بنه نام خودت حر شهید
نفس گوید که یزید منصب و مالت بدهد عقل گوید که حسین جنت وطوبی بدهد
نفس گوید که شوی در بر اعدا مقتول عقل گوید که نما یاری فرزند رسول
نفس گوید که جهان روز بود شب بهشت عقل گوید که همین روز بود ثانی و زشت
نفس گوید که مگر جان به تنت ارزان است عقل گوید که همین شیوه سرمستان است
نفس را کشتم و از عقل پذیرفتم راز می کنم جان بفدای تو شهنشاه حجاز
این بگفت و بسوی سرور دین روی نهاد به تضرع به سم مرکب آن شاه افتاد
کی شه کون و مکان جن و بشر التوبه رو سیاهم زگناهم بگذار التوبه
من شما را به صف کرببلا آوردم بلبلان حرمت را به نوا آوردم
خواهم امروز که من ناصر و یاور باشم بیشتر از همه قربانی اکبر باشم
گفت از مهر جوابش پسر پیغمبر آفرین برتو بود ای حر نیکو منظر
سیدا نوحه بس است غم مخور از روز معاد که آه تو شور و نوا بر دل و جانم افتاد
محرم ۹۶ هیئت قمر بنی هاشم نزک
چون حر نام آور در کربلا آمد از بهر جانبازی آن با وفا آمد
صبح عاشورا چه خور از افق شرق دمید روبرو گشت به یاران حسین قوم یزید
بود در لشکر بن سعد دلیری زعرب نام او حر بود و حر ریاحی نسب
حر بگفتا به عمر حال تو را چیست خیال با حسین ابن علی صلح کنی یا که جدال
زاده سعد بگفتا که چنان جنگ کنم که زخون شهدا روی زمین رنگ کنم
ظاهراً گشته روان تا که فرس آب دهد باطنا تسلیه بر زینب بی تاب دهد
مرتعش شد بدنش بید صف می لرزید پس منادی سخنی گفتا و پاسخ بشنید
همچو تو مرد دلیری نبود در نظرم اینقدر خوف چه باشد که به تو می نگرم
حر بگفتا زکسم نیست در این معرکه باک زهره شیر ژیان را به نزدم شده چاک
عقل و نفسم به من امروز جدالی دارند هر یکی طرفه خیالی و مقالی دارند
نفس گوید که بنه روی به دربار یزید عقل گوید که بنه نام خودت حر شهید
نفس گوید که یزید منصب و مالت بدهد عقل گوید که حسین جنت وطوبی بدهد
نفس گوید که شوی در بر اعدا مقتول عقل گوید که نما یاری فرزند رسول
نفس گوید که جهان روز بود شب بهشت عقل گوید که همین روز بود ثانی و زشت
نفس گوید که مگر جان به تنت ارزان است عقل گوید که همین شیوه سرمستان است
نفس را کشتم و از عقل پذیرفتم راز می کنم جان بفدای تو شهنشاه حجاز
این بگفت و بسوی سرور دین روی نهاد به تضرع به سم مرکب آن شاه افتاد
کی شه کون و مکان جن و بشر التوبه رو سیاهم زگناهم بگذار التوبه
من شما را به صف کرببلا آوردم بلبلان حرمت را به نوا آوردم
خواهم امروز که من ناصر و یاور باشم بیشتر از همه قربانی اکبر باشم
گفت از مهر جوابش پسر پیغمبر آفرین برتو بود ای حر نیکو منظر
سیدا نوحه بس است غم مخور از روز معاد که آه تو شور و نوا بر دل و جانم افتاد
انا حسین غریبم انا حسین شهیدم
گهی زنم دم به نیزه گهی کنم ریزه ریزه
فلک بریدو لباس عزا به قامت زینب
یقین من که نیامد زنی به طاقت زینب
رسیدو با دل خونین به قتل گاه برادر
بگفت و جان برادر بودی تو عزت زینب
خطاب و کرد به آن جسم چاک چاک عزیزش
بگفت و جان برادر بودی تو عزت زینب
رسیده وقت اسیری بسوی کوفه و شام
زجا ی و خیز و برادر بکن حمایت زینب
فلک بریدو لباس عزا به قامت زینب
یقین من که نیامد زنی به طاقت زینب
زبعد فاطمه در شان وقدر وصبرو نیامد
زنی به حوصله و لیاقت زینب
محرم ۹۶ مسجد علی ابن ابیطالب روستای نزک
انا حسین غریبم انا حسین شهیدم
گهی زنم دم به نیزه گهی کنم ریزه ریزه
فلک بریدو لباس عزا به قامت زینب
یقین من که نیامد زنی به طاقت زینب
رسیدو با دل خونین به قتل گاه برادر
بگفت و جان برادر بودی تو عزت زینب
خطاب و کرد به آن جسم چاک چاک عزیزش
بگفت و جان برادر بودی تو عزت زینب
رسیده وقت اسیری بسوی کوفه و شام
زجا ی و خیز و برادر بکن حمایت زینب
فلک بریدو لباس عزا به قامت زینب
یقین من که نیامد زنی به طاقت زینب
زبعد فاطمه در شان وقدر وصبرو نیامد
زنی به حوصله و لیاقت زینب
زینب چرا ننالد از بی پناهی تو
شاهی و کم سپاهی قربان شاهی تو
روزی که عرض کردم ای شاه بی قرینه
از شام و کوفه برگرد بنشین تو در مدینه
بنشین تودر مدینه امروز دل ندارم
امروز دل ندارم روزی مرا دلی بود
اندر مدینه ما را جایی منزلی بود
بگذار تا بگریم چون ابر نو بهاران
که از سنگ و ناله خیزد وقت وداع یاران
من گفتم ای برادر کوفی وفا ندارد
با حسرت تو عاقل خیر از جفا ندارد
آئید تا بگرییم چون ابر نو بهاران
که از سنگ و ناله خیزد وقت وداع یاران
خواهر کنم وداعت رو در سفر گذارم
اطفال خردسالان به دست کی سپارم
امشب که ما اسیریم هیچ کس به بر نداریم
غیر از امام بیمار مولا دیگر نداریم
با ساربان بگوئید احوال اشک چشمم
تا بر بصر ببندد محمل به روزگارم
حسین یوسفی هیئت قمر بنی هاشم
زینب چرا ننالد از بی پناهی تو
شاهی و کم سپاهی قربان شاهی تو
روزی که عرض کردم ای شاه بی قرینه
از شام و کوفه برگرد بنشین تو در مدینه
بنشین تودر مدینه امروز دل ندارم
امروز دل ندارم روزی مرا دلی بود
اندر مدینه ما را جایی منزلی بود
بگذار تا بگریم چون ابر نو بهاران
که از سنگ و ناله خیزد وقت وداع یاران
من گفتم ای برادر کوفی وفا ندارد
با حسرت تو عاقل خیر از جفا ندارد
آئید تا بگرییم چون ابر نو بهاران
که از سنگ و ناله خیزد وقت وداع یاران
خواهر کنم وداعت رو در سفر گذارم
اطفال خردسالان به دست کی سپارم
امشب که ما اسیریم هیچ کس به بر نداریم
غیر از امام بیمار مولا دیگر نداریم
با ساربان بگوئید احوال اشک چشمم
تا بر بصر ببندد محمل به روزگارم
آیم به قتلگه که پیدا کنم تو را امشب وداع آخر فردا کنم تو را
جویم تو را قدم به قدم بین کشتگان با شوق و اضطراب و تمنا کنم تو را
در حیرتم که از که بجویم نشان تو نی سر نه پیرهن ز چه پیدا کنم تو را
ریزم به حلق تشنه ی تو اشک چشم خویش سیراب تا که ای گل احمر کنم تو را
دشمن نداد و آب ت اگر غم مخور ای حسین سیراب تا که ای گل احمر کنم تو را
ای آنکه داغ ها جگر سوز و دیده ای اکنون به اشک دیده مداوا کنم تو را
شمع تو گشته ام تا که بسوزم برای تو از عشق خویش قبله دلها کنم تو را
هر جا روم نوای عزایت به پا کنم ماتم سرا سرا سر دنیا کنم تو را
خون خداست و خون تو پامان و کی شود در شام و کوفه محکمه بر پا کنم تو را
محرم ۹۶
جویم تو را قدم به قدم بین کشتگان با شوق و اضطراب و تمنا کنم تو را
در حیرتم که از که بجویم نشان تو نی سر نه پیرهن ز چه پیدا کنم تو را
ریزم به حلق تشنه ی تو اشک چشم خویش سیراب تا که ای گل احمر کنم تو را
دشمن نداد و آب ت اگر غم مخور ای حسین سیراب تا که ای گل احمر کنم تو را
ای آنکه داغ ها جگر سوز و دیده ای اکنون به اشک دیده مداوا کنم تو را
شمع تو گشته ام تا که بسوزم برای تو از عشق خویش قبله دلها کنم تو را
هر جا روم نوای عزایت به پا کنم ماتم سرا سرا سر دنیا کنم تو را
خون خداست و خون تو پامان و کی شود در شام و کوفه محکمه بر پا کنم تو را
صبحدم یک دم مدم
صبحدم یک دم مدم یک امشب از بهر خدا تا حسین کشته نگردد در زمین کربلا
صبحدم فرداحسین بی یارویاور میشود بی برادربی پسر بی عون و جعفر می شود
صبحدم اخر تو شرم از روی پیغنبر نما یا که خود اندیشه از خالق اکبر نما
صبحدم فردا شود اکبر به خون خود طپان مادرش لیلا ز داغش میشود بر سر زنان
صبحدم فردا شود قاسم شهید اشقیا حجله گاهش میشود در این زمان ماتم سرا
صبحدم فردا خورد تیر جفا بر حنجرش شهر بانو می شود خاک مصیبت بر سرش
صبحدم فردا شود دست علمدارش جدا می شود نعشش ز کین پامال سم اسب ها
صبحدم فردا شود زینب اسیر و بی حجاب عابدینش غل بگردن دست بسته با طناب
صبحدم فردا سکینه بر سر نعش حسین می خورد سیلی ز شمر و می نماید شور وشین
صبحدم فردا شود لیلای محزون بی پسر می زند بهر جوانش دست غم هر دم به سر
صبحدم فردا زند از کوه پر خون افتاب شمر بنماید ز بهر کشتنش از کین شتاب
صبحدم فردا شود راس حسین از تن جدا می نماید از ره کین بر فراز نیزها
صبحدم فردا کند زینب فغان و شورو شین هر زمان بر سر زند گوید برادر جان حسین
صبحدم فردا امیرالمومنین گیرد عزا بهر فرزدش حسین گردن کند شال عزا
صبحدم شرمی بدار وسر مزن از کوهسار بی حسین زینب نگردد خوار وزار روزگار
صبحدم شرمی بدار تویکدم از بهرخدا جامه ی ماتم بپوش اندر زمین کربلا
امشبی بیرون نیا سر از گریبان حجاب یکدمی بهر خدا نور طلوعت را متاب
چون شفق کن گریه تا چشمت شود چون مه سفید چون فلک در خون غم بنشین و با ما اشک بریز
نیل کن در بر فلک تا گریه آید از ملک از مصیبت بر سماء تولرزه افکن تا سمک
یکه و تنها حسینت در میان لشکر است ذوالفقارت را بگو تا کی نمی بندی کمر
روز عاشورا رسید وصبح و پیراهن درید شاه مظلومان سوار و دل ز خوارها برید
یا حسین از ذوالجناح پا دربیاور از رکاب مهلتی ده تا نگردد خانه ی ایمان خراب
صبر کن امشب سراز کوه افق بیرون میار امشبی سرپوش رابرشمع پر نورش گذار
محرم ۹۶
صبحدم یک دم مدم یک امشب از بهر خدا تا حسین کشته نگردد در زمین کربلا
صبحدم فرداحسین بی یارویاور میشود بی برادربی پسر بی عون و جعفر می شود
صبحدم اخر تو شرم از روی پیغنبر نما یا که خود اندیشه از خالق اکبر نما
صبحدم فردا شود اکبر به خون خود طپان مادرش لیلا ز داغش میشود بر سر زنان
صبحدم فردا شود قاسم شهید اشقیا حجله گاهش میشود در این زمان ماتم سرا
صبحدم فردا خورد تیر جفا بر حنجرش شهر بانو می شود خاک مصیبت بر سرش
صبحدم فردا شود دست علمدارش جدا می شود نعشش ز کین پامال سم اسب ها
صبحدم فردا شود زینب اسیر و بی حجاب عابدینش غل بگردن دست بسته با طناب
صبحدم فردا سکینه بر سر نعش حسین می خورد سیلی ز شمر و می نماید شور وشین
صبحدم فردا شود لیلای محزون بی پسر می زند بهر جوانش دست غم هر دم به سر
صبحدم فردا زند از کوه پر خون افتاب شمر بنماید ز بهر کشتنش از کین شتاب
صبحدم فردا شود راس حسین از تن جدا می نماید از ره کین بر فراز نیزها
صبحدم فردا کند زینب فغان و شورو شین هر زمان بر سر زند گوید برادر جان حسین
صبحدم فردا امیرالمومنین گیرد عزا بهر فرزدش حسین گردن کند شال عزا
صبحدم شرمی بدار وسر مزن از کوهسار بی حسین زینب نگردد خوار وزار روزگار
صبحدم شرمی بدار تویکدم از بهرخدا جامه ی ماتم بپوش اندر زمین کربلا
امشبی بیرون نیا سر از گریبان حجاب یکدمی بهر خدا نور طلوعت را متاب
چون شفق کن گریه تا چشمت شود چون مه سفید چون فلک در خون غم بنشین و با ما اشک بریز
نیل کن در بر فلک تا گریه آید از ملک از مصیبت بر سماء تولرزه افکن تا سمک
یکه و تنها حسینت در میان لشکر است ذوالفقارت را بگو تا کی نمی بندی کمر
روز عاشورا رسید وصبح و پیراهن درید شاه مظلومان سوار و دل ز خوارها برید
یا حسین از ذوالجناح پا دربیاور از رکاب مهلتی ده تا نگردد خانه ی ایمان خراب
صبر کن امشب سراز کوه افق بیرون میار امشبی سرپوش رابرشمع پر نورش گذار
لیلا سرت سلامت
لیلا سرت سلامت شد پاره پاره اکبر
از دست قوم عدوان و از ضر ب تیغ و خنجر
رخت سیه به بر کن خاک عزا به سر کن
از آه جان گدازت عالم تو نوحه گر کن
ای خواهر پریشان ای زینب حزینم
مگذار و ام لیلا از غم زند به سینه
او را ببر به خیمه با کود کان سراسر
قدم زغم کمان شد ای خواهر حزینم
مانند اکبر من کس در جهان ندیده
از داغ او کبابم تا صبح روز محشر
زحمت بسی کشیدی خیر از علی ندیدی
بودت به دل امیدی چون که پسر نداری
گشتی تو همچو مجنون ترسم به کوه محشر
ای مادر مقدر تا صبح روز محشر
از داغ روی اکبر جز ء چشم تر ندار ی
لیلا سرت سلامت شد پاره پاره اکبر
از دست قوم عدوان و از ضرب تیغ و خنجر
رخت سیه به ببر کن خاک عزا به سر کن
از دست قوم عدوان عالم تو نوحه گر کن
تا به دل دارم بسی شوق دیدار روی علی
شب ندارم یا حسین از غم مرگ علی
لیلا سرت سلامت دیگر پسر نداری
شد پاره پاره اکبر گویا خبر نداری
حسین یوسفی محرم۹۶
لیلا سرت سلامت شد پاره پاره اکبر
از دست قوم عدوان و از ضر ب تیغ و خنجر
رخت سیه به بر کن خاک عزا به سر کن
از آه جان گدازت عالم تو نوحه گر کن
ای خواهر پریشان ای زینب حزینم
مگذار و ام لیلا از غم زند به سینه
او را ببر به خیمه با کود کان سراسر
قدم زغم کمان شد ای خواهر حزینم
مانند اکبر من کس در جهان ندیده
از داغ او کبابم تا صبح روز محشر
زحمت بسی کشیدی خیر از علی ندیدی
بودت به دل امیدی چون که پسر نداری
گشتی تو همچو مجنون ترسم به کوه محشر
ای مادر مقدر تا صبح روز محشر
از داغ روی اکبر جز ء چشم تر ندار ی
لیلا سرت سلامت شد پاره پاره اکبر
از دست قوم عدوان و از ضرب تیغ و خنجر
رخت سیه به ببر کن خاک عزا به سر کن
از دست قوم عدوان عالم تو نوحه گر کن
تا به دل دارم بسی شوق دیدار روی علی
شب ندارم یا حسین از غم مرگ علی
لیلا سرت سلامت دیگر پسر نداری
شد پاره پاره اکبر گویا خبر نداری
ای شه غرقه به خون
ای شه غرقه به خون من به فدای سر تو جان مادر به فدای تووچشم تر تو
جای مهمان نشنیده است کسی کنج تنور مطبخ خولی دون گشته چرا به بستر تو
از پی دیدنت ای شه زگلستان بهشت تا تنورآمده با آه و افغان مادر تو
آخر ای خسرو مظلوم گناه تو چه بود که لب تشنه بریدن سر از پیکر تو
ساربان کرده جدا دست تو ای دست خدا به چه انگشت برید از پی انگشترتو
سرت اینجا و تن پاک تو در کرببلا به سرت گریه کنم یا به تن اطهر تو
ای شه تشنه چرا بیکس و تنها شده ای گو چه شد قاسم داماد و علی اکبر تو
گیسوانی که زده شانه بصد ناز ونیاز غرقه خون کرده چرا قاتل بد اختر تو
من که بهتر تو اینگونه پریشان شده ام وای بر حال خواهر غم پرور تو
ای دریغا که شدی کشته و باشد به وطن چشم در راه توصغرای حزین،دخترتو
به سوی ذاکر محزون نظری کن ای شه هست این غمزده اولاد تو و نوکر تو
[ محرم ۹۶ مسجد علی ابن ابیطالب(ع)روستای نزک[رودان]
ای شه غرقه به خون من به فدای سر تو جان مادر به فدای تووچشم تر تو
جای مهمان نشنیده است کسی کنج تنور مطبخ خولی دون گشته چرا به بستر تو
از پی دیدنت ای شه زگلستان بهشت تا تنورآمده با آه و افغان مادر تو
آخر ای خسرو مظلوم گناه تو چه بود که لب تشنه بریدن سر از پیکر تو
ساربان کرده جدا دست تو ای دست خدا به چه انگشت برید از پی انگشترتو
سرت اینجا و تن پاک تو در کرببلا به سرت گریه کنم یا به تن اطهر تو
ای شه تشنه چرا بیکس و تنها شده ای گو چه شد قاسم داماد و علی اکبر تو
گیسوانی که زده شانه بصد ناز ونیاز غرقه خون کرده چرا قاتل بد اختر تو
من که بهتر تو اینگونه پریشان شده ام وای بر حال خواهر غم پرور تو
ای دریغا که شدی کشته و باشد به وطن چشم در راه توصغرای حزین،دخترتو
به سوی ذاکر محزون نظری کن ای شه هست این غمزده اولاد تو و نوکر تو
با سلام لطف کنید برای سنج و دمام بزارید متن